Working girl | Mike Nichols

Destijds is Working girl niet onopgemerkt gebleven, maar meer dan dertig jaar later ligt deze speelse Mike Nichols-film in de vergeetbak. Onterecht!

‘Jij bent de eerste vrouw hier die zich kleedt als een vrouw, en niet als hoe een vrouw denkt dat een man zich zou kleden als hij een vrouw was.’

Compleet van zijn melk floept Harrison Ford het eruit wanneer hij in Working girl een timide maar gracieuze Melanie Griffith spot op een netwerkevent avant la lettre. Ik hoefde de dvd net niet te pauzeren om te begrijpen wat die malle Harry nu precies zegt. Het is nochtans een geweldige oneliner. Veel te lang, maar helemaal raak. Hij legt vooral feilloos de vinger op de thematiek van deze vergeten klassieker van Mike Nichols uit 1988: vrouwen die hun intrede doen in de door testosteron gedreven beurs- en bedrijfswereld van de jaren 80.

9aa50f4a-d19e-11ea-a008-27d8a09e9c1f

De release van de film bij ons is me destijds ontgaan. Dat moet u me maar vergeven. Ik was bijna vier, ik had wel wat anders aan mijn hoofd. Het zou zeker vijftien jaar duren voor ik Working girl inhaalde. Ik vermoed dat het rond de tijd was dat Nichols met Closer kwam, de film uit 2004 die Natalie Portman lanceerde. Ik viel voor zijn HBO-adaptatie van Angels in America en ontdekte geleidelijk ’s mans ultieme kroonjuwelen: zijn regiedebuut Who’s afraid of Virginia Woolf uit 1966 en het niet minder iconische The graduate, waar hij een jaar later al mee had uitgepakt.

Doorgaan met het lezen van “Working girl | Mike Nichols”

Burden | Andrew Heckler

In dit op feiten gebaseerde relaas moet een KKK’er radicaal kiezen: zijn lief of zijn kap.

Achter racisme schuilt niet altijd een diepgewortelde overtuiging, stelt Burden. Soms moet het ook een kwestie van naïviteit zijn: jongens zonder ruggengraat die zich al te makkelijk op sleeptouw laten nemen door het giftige discours van dominante sujetten.

6497d26a-d014-11ea-98d9-9a3b8c7c12d0_web_scale_0.1354555_0.1354555__

Garrett Hedlund speelt Mike Burden, die de kijker leert kennen als een simpele goedzak. Als hij voor zijn baas (Tom Wilkinson) een schuld te innen heeft, durft hij een alleenstaande moeder als Judy (Andrea Riseborough) al eens te ontzien. Tussen de twee komt van het een al snel het ander. Tot Judy merkt dat hij met die baas ook beste maatjes is, en dat terwijl de man in het dorp pas nog een museum over de Ku Klux Klan opende. Judy dwingt Burden om te kiezen: haar of de Klan.

Doorgaan met het lezen van “Burden | Andrew Heckler”

Greenland | Ric Roman Waugh

In Greenland dreigt de wereld te vergaan onder een regen van kometen. Het hoeft niet altijd een virus te zijn, natuurlijk.

Weet je nog, in de jaren 90? Toen vonden we rampenfilms niet te versmaden en hadden we ze liefst ver over the top. Van Twister en Outbreak tot Armageddon, voor Hollywoodstudio’s kon het scenario maar beter onwaarschijnlijk genoeg zijn. Niemand in de zaal die er graten in vond. Zolang de popcorn maar krokant was.

Gerard-Butlers-Disaster-Thriller-Greenland-Has-Been-Delayed-Again

Maar sinds enkele maanden zijn woorden als ‘pandemie’ en ‘viroloog’ deel van ons dagelijks vocabularium. Plots is het niet alleen moeilijker om nog te snoepen in de filmzaal, ook de catastrofes op het witte doek laten een andere smaak achter. Of ligt het aan ons?

Doorgaan met het lezen van “Greenland | Ric Roman Waugh”

Ava | Tate Taylor

Het ontbreekt Jessica Chastain niet aan durf als Ava, een huurmoordenares die de mannen van zich af weet te slaan.

Voor Jessica Chastain is geen rol te gespierd. Na de vrouw die jacht maakte op Osama bin Laden (in Zero dark thirty) en een gewiekste meester-oplichtster (in Molly’s game), is ze deze keer in haar element als Ava, een huurdoder wier charmes fataal zijn voor de heren die haar pad kruisen.

jessica-chastain-ava

Chastain kan zich elke rol met veel aplomb toe-eigenen. Net daarom valt het te betreuren dat de film zo’n kabbelende melange is – het is drama noch thriller. Na een foutgelopen klus wordt Ava op non-actief gezet. Het moment om nog eens aan te kloppen bij haar familie, vindt ze.

Doorgaan met het lezen van “Ava | Tate Taylor”

Homecoming | Micah Bloomberg, Eli Horowitz

Ondanks het vernuft waarmee Homecoming gemaakt is, blijft de nieuwe reeks van Sam Esmail (Mr. Robot) schromelijk onder de rader.

Toen Sam Esmail vijf jaar geleden met Mr. Robot een introverte hacker de tv-wereld binnenloodste, maakte dat iedereen benieuwd naar wat de regisseur nog meer in zijn mars had. Maar zijn nieuwe reeks Homecoming, met sinds kort een tweede seizoen, wist bij de release anderhalf jaar geleden amper reactie uit te lokken. Je zou haast een complot gaan vermoeden.

c108da84-c061-11ea-b3b3-82d67338cf6a — Julia Roberts in ‘Homecoming’.

Voor wie zo’n slinkse samenzwering volstrekt mogelijk acht, is deze reeks paranoia naar het hart. Homecoming gaat over een centrum in Tampa (Florida) waar getraumatiseerde veteranen voorbereid worden op hun re-integratie in de maatschappij. Maar de plek is zo smetteloos, dat je al snel het gevoel krijgt dat niet alles er helemaal in de haak is.

Doorgaan met het lezen van “Homecoming | Micah Bloomberg, Eli Horowitz”

Mrs Lowry & son | Adrian Noble

In deze gemankeerde biopic is de Engelse schilder L.S. Lowry weinig meer dan zijn moeders mikpunt van spot.

Het zal wel dat van de vroege schilderijen van de Engelsman L.S. Lowry (1887-1976) een impressionistische eenvoud uitgaat. Theaterregisseur Adrian Noble wilde die koste wat het kost onthullen in ’s mans leven en focust daartoe op de jaren waarin Lowry (Timothy Spall) als oude veertiger nog onder een dak leefde met zijn bedlegerige moeder (Vanessa Redgrave), een bazige vrouw die haar zoon onophoudelijk jende.

a6ece548-bf83-11ea-bb08-fab6d9cc0402

Als kijker ben je getuige van weinig meer dan haar misprijzen voor zijn ‘hobby’tje’. Wanneer hij aan de slag is in de Pall Mall-fabriek – waar hij zijn leven lang werkte – of het industriële Manchester even achter zich laat, komt dat niet in beeld. Het verhindert ons hem te leren kennen buiten het gezichtsveld van haar dominantie.

Doorgaan met het lezen van “Mrs Lowry & son | Adrian Noble”

Charles Webb (1939-2020), de schrijver die geen succes wilde

Charles Webb verzette zich tegen zijn geprivilegieerde afkomst. Zijn debuutroman The graduate werd een commercieel succes, dat hij weigerde.

Hij wilde het niet, omschreef een voormalige literair agente ooit Charles Webbs relatie met geld. Van roem en succes moest de Amerikaanse schrijver evenmin weten. Hij stierf op 16 juni zonder dat de pers dat meteen in de gaten kreeg. Wat moet hem dat verheugd hebben.

Debuteren deed hij op zijn 24ste met The graduate, een roman die vier jaar later, in 1967, in de schaduw kwam te staan van de bejubelde verfilming. Niet alleen leidde die film een nieuw en provocatief tijdperk in voor Hollywood. Hij maakte van Dustin Hoffman een ster en van het aanstekelijke ‘Mrs. Robinson’ van Simon & Garfunkel een hit.

Doorgaans blijft van de roman de pikante driehoeksrelatie tussen de jongeman, zijn liefje en haar moeder hangen – ‘Mrs. Robinson, u probeert mij te verleiden!’ Voor Webb draaide het boek vooral om de afwijzing van geld door zijn generatie. Niet dat hij de avances uit de lucht had gegrepen. Hij had ooit een vriendin van zijn ouders naakt gezien, maar was daar niet op ingegaan. Het leek hem verstandiger om er iets mee te doen in een roman.

Doorgaan met het lezen van “Charles Webb (1939-2020), de schrijver die geen succes wilde”

Escape from Pretoria | Francis Annan

Of het nog wat wordt met de carrière die van Daniel Radcliffe, in een vorig leven Harry Potter?

Daniel Radcliffe was eerder al de bolleboos met het brilletje en nu heeft hij ook een echte baard. In deze tamelijk onnozele prison break heet hij niet Harry maar Tim. Het zijn de jaren 70. Met een ludieke actie verzetten hij en zijn maat (Daniel Webber) zich tegen de apartheid in Zuid-Afrika en belanden zo achter de tralies. Al snel komen ze met het ingenieuze plan om – hou je vast – te ontsnappen.

Film-Escape-from-Pretoria

Tunnels zijn voor mollen, helikopters voor Sekkaki. Tim bedenkt dat ze ook gewoon de sleutels van de cellen en tussendeuren in hout kunnen namaken. Simpel, dus. Zie hoe hij aandachtig kijkt naar de bos aan de broeksriem van de bewaker!

Doorgaan met het lezen van “Escape from Pretoria | Francis Annan”

I see you | Adam Randall

Een verdwijningszaak is niet het enige wat de man des huizes bezighoudt in deze formulematige thriller.

Wie kent Helen Hunt nog? Meer dan twintig jaar geleden kreeg ze een Oscar, nadat ze Jack Nicholson kordaat van antwoord had gediend in het luid overroepen As good as it gets. Nadien zou ze al te vaak tekenen voor slappe films, zoals ze dat ook in de jaren ervoor had gedaan.

54faed5c-ba0b-11ea-ab4e-d6c927a02748

De schools in elkaar gepuzzelde thriller I see you kan zo mee in dat rijtje. Hunt is trouwens ook hier een vrouw die zich niet laat ringeloren. Zij reed een scheve schaats, maar het is haar vent (Jon Tenney) die elke nacht op de zetel doorbrengt. ‘Ik blijf maar in slaap vallen voor de tv’, probeert hij zijn waardigheid te redden tegenover hun zoon.

Doorgaan met het lezen van “I see you | Adam Randall”

Un fils | Mehdi M. Barsaoui

De relatie van een Tunesisch koppel komt onder druk te staan als hun zoontje zwaargewond raakt bij een gewapend incident.

Een welstellend, Tunesisch gezin tuimelt in een nachtmerrie wanneer het op de terugrit van een korte vakantie op een blokkade van schietgrage islamisten stuit. Inderhaast maakt het rechtsomkeer, maar een kogel heeft het zoontje van elf op de achterbank al levensgevaarlijk verwond.

jour2fete-a-son-image-1986

Het verhaal speelt zich goeddeels af in en rond het ziekenhuis waar de dokters tot het uiterste gaan om hem te redden. Sober en betrokken toont deze Frans-Tunesische debuutfilm het lot van een hecht gezin in crisis. Daar blijf je ook als kijker niet onbewogen bij. Hun angsten zijn reëel, hun emoties voelen herkenbaar.

Doorgaan met het lezen van “Un fils | Mehdi M. Barsaoui”