Bertrand Bonello schippert tussen Frankrijk en Haïti in deze zombiefilm, die vooral arthousefans zal aanspreken.
Van een film die Zombi child heet, verwacht je niets minder dan de daver over je hele lijf. Maar een halve eeuw na George A. Romero’s Night of the living dead zijn ondoden vooral springlevend als horrorcliché.
Doorgaan met het lezen van “Zombi child | Bertrand Bonello”
Hidey-ho! Chucky is terug van nooit echt weggeweest. In de griezelig amusante remake van ‘Child’s play’, de slasherfilm uit 1988, zit de hondsdolle speelgoedpop vol zelflerende software.
Hoe vaak doet een remake het origineel wel geen geweld aan? Horrorklassiekers zijn populaire slachtoffers. Over de update van Halloween uit 2018 en It een jaar eerder – in september komt It: chapter 2 al in de zalen – klinkt dat misschien een tikkeltje scherp, maar zo subliem of onvergetelijk waren die films niet. Dat we ons met een bang hart aan Child’s play zetten, had dan ook weinig te maken met de verwachte bloedspatten op het scherm.
Mel Gibson en Vince Vaughn zijn als flikken niet zuiver op de graat in deze criminele genrefilm.
Van antisemitische praat tot een kwaaie dronk, Mel Gibson – diepreligieus en met een eigen kerk op zijn landgoed – is geen heilige apostel. In deze grimmige buddy cop-film speelt hij die ook niet. Wie zou het geloven? Hij is Ridgeman, een oldtimer die samen met zijn partner Lurasetti (Vince Vaughn) zijn badge moet inleveren na de weinig katholieke gang van zaken bij een arrestatie. En hun carrières denderden al niet zo best.
Doorgaan met het lezen van “Dragged across concrete | S. Craig Zahler”
Een veelfilmer zal Debra Granik nooit worden. Met Winter’s bone zette ze acht jaar geleden Jennifer Lawrence – én zichzelf – op de kaart. Nu duikt ze het bos in met Ben Foster in Leave no trace, geen ordinaire padvindersavontuur.
Voor de veteraan Will (Ben Foster) is het leven geen ponykamp. Het is een kampeertrip. In de aangrijpende film Leave no trace – bij ons nooit in de bioscoop uitgebracht maar nu wel te zien op Play More van Telenet – leeft hij met zijn dochter Tom (Thomasin McKenzie) in de bossen aan de rand van Portland, in het noordwesten van de VS. Niet eens in een chalet, wel in een miezerig tentje. Het meisje moet een jaar of 13 zijn. Heeft zij ooit een ander leven gekend?
Een batterij monsters doorkruist brullend het witte doek in deze peperdure ‘Godzilla’-sequel. Zie hoe ze het klimaat redden.
Met zijn baasspelerij heeft de mens deze planeet flink om zeep geholpen. Tot zover zijn we het eens met de vurige wetenschapster die Vera Farmiga speelt. Wat bedenkelijker klinkt, is haar idee om het roer om te gooien: laat de schubbige jongens het onder elkaar uitvechten. Van onze beschaving zal niets overblijven. Net dat is nodig om te kunnen terugkeren naar een natuurlijk evenwicht. Hallo, Anuna?
Doorgaan met het lezen van “Godzilla: king of the monsters | Michael Dougherty”
Twee losers solliciteren bij de plaatselijke maffia in een noodlotsdrama met bloedspatten.
Gevoel voor sfeerschepping hebben de broertjes Fabio en Damiano D’Innocenzo wel. Wat speelt hun debuut met flair in een groezelig wereldje: een vuile buitenwijk van Rome, waar elke droom meteen als een illusie klinkt. Van luxe of overvloed is er geen sprake. Die valt twee kerels in trainingspak plots wel te beurt nadat ze een deal hebben gesloten met de duivel.
Doorgaan met het lezen van “La terra dell’abbastanza | Damiano & Fabio D’Innocenzo”
Filmmaker Brady Corbet laat geweld en faam botsen in deze donkere inkijk het leven van een popster – intens neergezet door Natalie Portman.
Wanneer een collega-muzikant aan de veertienjarige Celeste vraagt wat voor muziek ze maakt, reageert ze terughoudend. ‘Ik schaam me om het te zeggen.’ Het is gebeurd, dachten we even, iemand is in het muzikale spoor van Dana Winner gestapt. Maar in de plaats biecht ze op: ‘Popmuziek.’
De notoire huurdoder John Wick heeft, naast een stel knokige vuisten, nu ook een prijs op zijn hoofd.
Keanu Reeves is als Tom Cruise: hij doet zijn stunts gewoon zelf. Stoere jongens toch, die helden van Hollywood. Sommige critici gaan zo ver, dat ze nu ook de beide actiereeksen gelijkschakelen. Is huurdoder John Wick dan even straf als Ethan Hunt, de fameuze geheimagent uit de Mission: impossible-films? Welnee, gekkerds.
Doorgaan met het lezen van “John Wick: Chapter 3 – Parabellum | Chad Stahelski”
Aan de vooravond van de Groote Oorlog duikt een jonge vrouw in Boedapest haar eigen voorgeschiedenis in. ‘Son of Saul’-regisseur Laszlo Nemes bevestigt met ‘Sunset’ zijn razende talent.
Boedapest, 1913. Kort na haar aankomst vanuit Triëst loopt de twintigjarige Irisz Leiter binnen in de statige hoedenzaak die haar familienaam draagt. De eigenaar, die haar niet kent, moet haar niet. Nog minder wil hij haar aanwerven, hoewel ze de gevraagde vaardigheden bezit.
Met ‘Sunset’ duikt Laszlo Nemes onder in het woelige Boedapest aan de vooravond van de Grote Oorlog. ‘Elke beschaving op een hoogtepunt is blind voor haar eigen destructieve krachten.’
Debuutfilms kapen zelden de grote prijzen weg, maar met Son of Saul deed de Hongaar Laszlo Nemes het toch. Tot in de gaskamers en verbrandingsovens van Auschwitz ging de helse tocht van een Joodse vader op zoek naar zijn zoon. De horror, die indirect in beeld kwam, joeg daags nadien nog door je hoofd.
